Hani,diyorum da,insanin gercekten

 mükemmel bir dostu olsa...
"Ona",söyle,içine sindire-sindire,kocaman bir sarilsa...
Yüreklilikle soylediginiz..."

Canim benim!..dediginiz...

Telefonda
bile
saatlerce konuştuğunuz,sıcacık biri...
Cesur,sempatik,azimli,kararlı...
Arayan,soran,"Seni özlüyorum"diyen biri.
Böyle bir canli ile her şeyi konuşabilir,

paylaşabilirsiniz.
Yanıltmaz!

Anlayişla karşilar her şeyi...
Hatalari,günahlari-sevaplari,

her bir şeyi konuşabilirsiniz onunla...
bir arayiş içinde olmanıza gerek yoktur.
O kendiliğinden çıka gelir zaten.Bir gun bakarsınız,kapınızda...
Bir da bakmışsınız sımsıcak sohbetler,derin
konular,sırlar,paylaşımlar...

Kimseye söyleyemediğinizi,

en yakınınıza anlatamadığınızı,geçmişteki
İzleri,geleceğe dairlerinizi,sadece ona anlatır olursunuz.
Kadin,erkek farketmez.
Bir dost bulun!Ama gerçek olsun.
Aradığınızda işinizi degil,sizi soran...
Kötü gününüzde ev sahibi,

iyi gününüzde kiracınız olsun.
Anlatsın,konuşsun,açık-seçik,korkmadan yaşasin.

Güvensin!
Cinsiyeti olmasın!

Bir kartal kadar haşin,bir maymun kadar şaklaban,
bir ceylan kadar narin olsun.

Doğrulari söylesin.

Gözleriyle ve kalpten konuşsun.
Yaşasin!

Doya doya yaşasin,doya doya yaşatsın.
Beyninden değil,yüreğinden versin.

"Olsun varsın!paylasırım."desin.
Bir dostunuz olsun.

Sizi ve benliğinizdekileri paylassin...

Dost olsun!Ama...Gercek bir
dost..